Het begin van twee nieuwe projecten

Hello allemaal,

Onze vakantie zit al weer achter de rug. Kim en ik hadden vorige week allebei een verplichte vakantie. Voor ons nog iets te vroeg voor vakantie na nog maar twee weekjes gewerkt te hebben, dus hebben we onze week lekker volgepland met leuke en nuttige uitstapjes. We zijn wezen kijken in een bejaardentehuis waar de ouderen erg blij waren om ons te zien. We kregen een rondleiding in het ziekenhuis hier in de buurt, we hebben met de hele groep geholpen bij een evenement voor kinderen en we zijn wezen kijken bij ‘Uviwe’. Dit is het activiteitencentrum naast de soepkeuken in Ekuphumleni. Dit is de township tegenover Kenton-On-Sea. Kinderen komen hier elke middag soep eten die dit thuis niet krijgen en de kinderen ouder dan 10 kunnen daarnaast terecht in het activiteitencentrum. Zij worden hier dan ondersteund met hun huiswerk en kunnen daarnaa lekker hun eigen ding doen. Ik zal vanaf deze week ook daar gaan werken en daarbij Christina helpen in de soepkeuken met het bereiden van het eten.
Ook hadden Kim en ik nog even een dagje gepland om een van de grootste shoppingmalls hier te bekijken, ook dat was natuurlijk een geslaagde dag!

Afgelopen weekend zijn we uit geweest in Grahamstown, een studentenstad ongeveer een uur hier vandaan. De clubs en kroegen waren erg gezellig en we hebben doorgefeest tot in de late uurtjes. Voor de rest van het weekend hebben we niet veel uitgevoerd. Lekker uiteten geweest en een paar borrels genuttigd n in de plaatselijke kroeg ‘Volo’.

Maandag zou mijn stage weer beginnen maar ik stond helaas voor een dichte deur. Ik wist dat de kinderen dinsdag pas weer zouden komen, maar we hadden afgesproken om alvast wat voor te bereiden voor de rest van de week en om samen schoon te maken, maar blijkbaar hadden ze betere dingen te doen. Dus ben ik thuis lekker productief bezig geweest. Ik ben begonnen met mijn schoolopdrachten, heb de was gedaan, boodschappen gedaan, gekookt en wezen kijken in de sportschool.
Gelukkig kon gister wel mijn stage weer beginnen. Dit keer ging Nicol (een van de andere studenten) meekijken in de crèche. Het was een gezellige ochtend en de kids waren weer heerlijk enthousiast.
’s Middags hebben Kim, ik en Nicol paardgereden. Een lange tocht van 2 uur door de duinen en langs het strand. Heerlijk. Ook gingen we de hoogte in, we reden een berg op we konden zo de afgrond inkijken. Eén stap naar links en je viel tussen de rotsen naar beneden. Maar het uitzicht was geweldig! Onze paardrij instructeur bood me zelfs nog een baan aan om te komen werken als paardrij instructrice. Erg leuk aanbod natuurlijk maar helaas mag ik hier geen baantjes aannemen.

Vandaag was mijn eerste ochtend in de Bushken crèche. Een leuke maar erg drukke crèche, de kinderen zijn verdeeld in drie groepen. Een groep van 2 tot 3, van 3 tot 4 en een groep van 4 tot 5. Gelukkig krijgen de kids hier wel de liefde die ze nodig zijn van zowel hun ouders als van alle leidsters. De mensen zijn erg aardig en ik krijg alle vrijheid om alles te onderzoeken en te doen. Ook op deze crèche schrok ik wat de kinderen allemaal meebrachten in hun lunchtrommeltjes. Kinderen kwamen aan met knakworsten, pizza, muffins, patat, toast en zelfs kippenpoten.
Wat ik ook raar vond is dat ze hier iemand inhuren die muziek maakt met de kinderen. Ook zetten ze hier zwarte vrouwen uit de township aan het werk om schoon te maken en om luiers te verschonen. In Nederland hoort dit gewoon allemaal bij de baan maar hier laten ze die klusjes over voor de zwarte vrouwen.
Dat gebeurd trouwens met wel meer dingen hier in Zuid-Afrika. Als je boodschappen gaat doen hier dan worden al je boodschappen voor je in tasjes gepakt, je boodschappen worden netjes in je auto gezet, je boodschappenkarretje word voor je opgeruimd en als je gaat tanken kun je gewoon in je auto blijven zitten. Al deze klusjes worden gedaan door de zwarte mensen uit de townships om te kunnen leven van dat beetje fooi.

Vanmiddag hebben we Christina weer geholpen in de soepkeuken in Ekuphumleni. Ze was erg blij met onze komst en kon onze hulp erg goed gebruiken. Ze kookt hier dagelijks voor meer 50 kinderen en tegelijkertijd wil ze de kinderen bezig houden. Normaal dus erg chaotisch in zo’n kleine ruimte, maar vandaag verliep het erg relaxt. Kim en ik hebben het eten bereid en zij kon lekker bezig zijn met de kids.
Nu is het weer tijd voor de vaste prik op woensdagavond! Met ze allen richting de pizzahut!

Tot snel lieve mensen!